Geçen bir kırtasiyede para çalışması
ile ilgili fotokopi çektirirken kâğıt üzerindeki sorular kırtasiyedeki kadının
dikkatini çekti. Para ile üç duygu sorusuna takıldı ve bana dönüp para ile
ilgili aklıma gelen ilk şey “Ondan nefret ettiğim. Ondan nefret ediyorum ama
onun için çalışmak zorundayım. Çocuklarımın ihtiyacı var. “ dedi.
Şöyle bir durdum ve ona şunu sordum,
“Nefret ettiğin bir şey hayatında olur mu? Sen senden nefret eden birinin
hayatında kendine yer bulabilir misin?” diye sordum.
“Eğer parayı hayatında istiyorsan
onunla arkadaş olmalısın dost olmalısın ki seni hiçbir zaman terk etmesin.”
Şunu fark ettim ki yaşamda birçok
kişi aynen o kırtasiyeci kadın gibi düşünüyordu. “Para için çalıştıklarını.”
Kimse aslında olan şeyin nihayetinde istediğimiz hayatı gerçekleştirmeye hizmet
ettiğinin farkında değildi.
Gerçek şu ki yaşamımızda ne
yapıyorsak hepsi gerçekleştirmek istediğimiz hayata hizmet için yapıyoruzdur.
Para bize istediğimiz yaşamı gerçekleştirmeyi kolaylaştıran araçlardan
birisidir. Biz yaşamımızda para yaratma
peşinde koşarken aslında gerçekleştirmek istediğimiz yaşam peşinde koşmaktayız.
Para için çalıştığımızı düşünürken aslında yaptığımız şey kendimiz için
çalışmak.