Bütün zenginlikler zihinde başlar, servet parada değil düşüncededir.
- Robert Collier
Kendilerini
küçümseyen insanlar, sürekli verip fedakârlık yapmak isterler, vermenin
almaktan daha kutsal olduğunu düşünürler. Diğer insanların kendilerinden daha
önemli olduğunu ve daha fazlasını hak ettiğini düşünür ve diğerleri için daha çok
çalışırlar. Kendini beğenmiş kişiler ise verdiklerinden daha fazlasını almak
isterler, o yüzden insanlar ölesiye çalıştırırlar.
Her iki
tarz insan da dünyaya bir hizmette bulunur. Bence en tatmin edici yer orta noktadır,
o noktada fazla ya da az verme değil, adil takas mevcuttur. Bir hizmet
verirsiniz, karşılığında para alırsınız bu iş bu kadar basit ve nettir.
Ayağa kalkıp
kendi kıymetimizi bilene dek hayatimiz bizden para alan insanları çekeriz.
Kendi değerimizi anlamadıkça bize sadece alıcılar gelir. Aslında onlara
teşekkür etmemiz gerekir çünkü bize, "Ben bundan daha fazlasına
değerim" demeyi öğretiyorlar. Kendini takdir etmeyi öğrenmek ise
bu denklemin ilk adımıdır. ikinci adımı ise paranın sana sadece onu takdir
edersen geleceğini anlamaktır. Takdir etmezseniz, neden yaşamınıza gelsin ki?